Soms kan het voelen alsof de wereld helemaal is uitgedacht en te doorgronden valt. Door een steeds sneller gaande informatieoverdracht, lijken we de wereld om ons heen steeds beter te kunnen verklaren. Door in een veelheid van kennis te leven, drijven we mogelijk verder af van dat wat er echt om ons heen gebeurt. Het ‘ik’ is constant bezig met wat het moet doen en hoe het zich moet verhouden ten opzichte van de wereld om hem heen. Een stroom aan gedachten die onze belevingswereld kleiner kan maken en die de zintuiglijke waarneming lijken te overschaduwen. Zintuigen die zonder oordeel ons helpen de wereld om ons heen te ervaren. Er lijkt soms minder ruimte te zijn voor het niet meer weten net als voor het voelen, het observeren en het ervaren. Het zou kunnen dat we ons hierdoor minder verbonden voelen met het grotere geheel dat ons omringt. Dat wat niet enkel bestaat uit waarneembare, te verklaren processen. Socioloog Max Weber noemde ooit al eens dat de wereld onttoverd is.
Voor Social Aspects II bouwde Verhoofstad een apparaat dat geleiding tussen twee punten meet en omzet naar geluid. Kort gezegd kan hiermee de levensenergie van ieder organisme hoorbaar gemaakt worden. Ieder organisme genereert zijn eigen compositie afhankelijk van de condities waarin het verkeerd. Gedurende dit onderzoek deden zich vele interessante mogelijkheden aan, die Verhoofstad in de toekomst verder wil uitdiepen en realiseren.
Het instrument werd verbonden aan een boom op Plein ’44. Passerend publiek kon ongedwongen luisteren naar een generatieve soundscape, die door de boom werd geproduceerd. Het geluid veranderde met de omgeving van de boom mee. De veranderingen in de omgeving werden meteen hoorbaar. Op een zeker moment bracht een man met een verrijdbare piano een aantal liedjes ter gehore op het plein. Dit was direct merkbaar aan de melodie die de boom produceerde. Hij leek het er even niet mee eens te zijn. In plaats van een mooi ritmisch geheel produceerde de boom veel hoge onsamenhangende tonen. Nadat de man en zijn publiek waren vertrokken keerde de boom terug naar zijn vertrouwde ritme.
