Social Aspects
Programma
Archief
Over ons
Contact

Nurzehra Ulukaya

Secret Garden

datum
22 december 2018
categorie
Social Aspects
share story
Info

Nurzehra onderzoekt nieuwe materialen en vormen voor organische begroeiing. Gewoonlijk werkt Nurzehra met keramiek. Dat levert statische, stilstaande sculpturen op. Voor Social Aspects onderzocht zij nieuwe materialen om hiermee te combineren. Nurzehra maakte een ‘groeiende’ installatie, geïnspireerd op organische vormen en begroeiing. For Social Aspects, Nurzehra researches new materials and shapes to be used as organic growth. Usually, she works with ceramics to create static sculptures. Now, she has started to look for materials that can be combined with her chosen medium to form 'growing' installations based on foliage.

Nurzehra begon als volgt: "Voor Social Aspects wil ik een surreële tuin/ begroeiing in een urbane omgeving plaatsen, die het stedelijke beton overneemt. Een deel van de installatie wil ik ook in beton realiseren in een poging om een begroeiing vanuit de stad te creëren. Mijn inspiratie heb ik getrokken uit de zee, onderdelen van de installatie worden koraalachtige natuurlijke vormen. Daarom probeer ik een plek te vinden die een verbinding kan leggen tussen de Waal en de stad."

Terugkijkend:

"Mijn inspiratie haalde ik uit de onderwatertuinen uit de zee. Rotsen bedekt met allerlei kleuren en vormen met organische begroeiingen - een levendigheid aan diversiteit. Voor mij is het een gevoel van vrede en rust. Een deel van dit gevoel wilde ik delen middels een kleurrijk bijna vervreemdende begroeiing.

De perfecte plek vond ik in de tuin van het Oude Weeshuis, die zich achter de façade van de drukte van het alledaagse verbergt. Een vredige plek die verscholen zit in de binnenstad. Een plek die niet iedereen kent, bijna een geheim. Ik wilde mijn eigen geheime tuin scheppen op deze plek.

Met mijn werk wilde ik een plek creëren die kort je aandacht vraagt en misschien voor een moment dat gevoel van rust weerspiegelt. Het resultaat werd een klein onderwater-bloembed, speels en kleurrijk. Een visioen waar je al kijkend van geniet. Hoe dichterbij je komt, hoe meer details je ziet: spikkels en overgangen van kleuren en de dieptes van  glazuur op de keramiek. De compositie wordt getemd met even pastel kleuren eromheen.

De grootste uitdaging bleek te zijn mijn gevoel te vertalen en iets te scheppen wat in een openbare ruimte kon functioneren. In deze installatie combineerde ik nieuwe materialen, die ik voor dit project onderzocht en het voor mij bekende materiaal keramiek. Uiteindelijke lukte het mij in deze installatie verschillende vormen te combineren. Sommige vormen lijken bijna golvend of bewegend, sommige lijken zacht en sponzig andere weer hard en star. Mijn installatie is een presentatie gevormd geheel uit mijn herinneringen aan de onderwaterwereld die een stuk van de eindeloze diversiteit weergeeft."

Nurzehra started her project with the following idea: 'For Social Aspects I would like to create a surreal garden for an urban environment. A Growth that will take over the concrete constructions. Part of the installation I would like to realize in concrete, in an attempt to create nature from the building blocks of a city. My Inspiration was found in the sea and the installation will reference corals and other marine life. I would like to find a location where the river Waal and the city connect."

Looking back:

"My inspiration was found in underwater gardens in the sea. Rocks covered in colorful organic matter and a vibrant diversity of life. I get a sense of peace and quiet from such gardens. A feeling I wanted to share with my colorful, surreal installation.

I found the perfect spot in the garden of the old orphanage, hidden behind the facade of everyday life. A peaceful place,  hidden in a pocket of the inner city. A fairly secrect location, even for those living in Nijmegen. Here, I wanted to create my secret garden. 

The installation should function as a place that draws your attention and might give you a brief moment of respite. It took shape as a small underwater flowerbed, playful and brightly colored. An enjoyable vision. The closer you get, the more details appear. Spots, color gradients, and the depth of glazed ceramics. The whole scene was offset with muted pastels. 

Translating my mystic feelings to something which would articulate my ideas in public space turned out to be my biggest challenge. By researching and using new materials that complement my usual ceramic-focused practice I found a suitable visual language. Eventually, I succeeded in combining several techniques in one installation. Some shapes appear as waves or seem to be in motion, others are soft and spongey while others still are tough and rigid. My Installation became a presentation of an imagined underwater world representing limitless diversity. "

bio

Nurzehra Ulukaya is in 1985 geboren in Keulen, Duitsland. Zij woont en werkt in Nijmegen.

Van 2006 tot 2010 studeerde ze aan de AKV St. Joost in s’-Hertogenbosch. In 2009 studeerde ze een semester aan de Mimar Sinan Guzel Sanatlar Akademisi in Istanbul Turkije, waar ze ook een residency deed bij het Apartman Project.

Sinds haar eindexamen heeft ze een residency gedaan in Kaus Australis Rotterdam en heeft ze deel genomen aan verschillende exposities en projecten.

In haar werk is ze op zoek naar verstilde momenten die sculpturaal en realistisch zijn met een surrealistische wending. Er ontstaan beelden die lijken als uit een droom.

Nurzehra Ulukay (1985) was born in Cologne, Germany. She lives and works in Nijmegen. 

Between 2006 and 2010 she studied at the AKV St Joost in Den Bosch. In 2009 she spent a semester at the Mimar Sinan Guzel Sanatlar Akademisi in Istanbul, followed by a residency at the Apartman Project. 

After graduation, her work was part of several exhibitions and she partook in several projects including a residency at Kaus Australis in Rotterdam. 

In her work, she is looking for moments of sculptural silence that are both real and surreal. The resulting works exist in a dreamlike realm.

Website: www.nurzehra.com.

Nurzhera aan het woord: youtube. (Nurzhera talking)

zoektocht

In mijn zoektocht naar een plek voor mijn installatie ben ik verschillende plekken in de stad tegengekomen. Muurtjes, deurbogen, rare hoeken in nauwe straten, kleine stadspleinen, spoorwegtunnels, afdakjes en ruimtes onder stadstrappen. Ik heb Nijmeegs groene stadsparken gezien, Valkhof, Thiemepark en Kronenburgerpark, groene stroken tussen straten. Niet dat ik deze plekken niet eerder al gezien heb, opeens keek ik er anders naar.

Het bleek niet makkelijk een plek te vinden die geschikt is voor je werk. Geschikt is misschien niet het juiste woord. Je hebt een idee of een beeld in je hoofd en je probeert de ideale plek te vinden. Je probeert je voor te stellen hoe het werk er in de omgeving uit gaat zien. In mijn werkproces verandert de vorm, opstelling, kleur en eigenlijk alles behalve het idee continu. Het beeld/ de sculptuur/ de installatie beweegt tot dat het uiteindelijk bij elkaar komt. De omgeving verandert de vorm van het beeld ook, omdat ik ernaar streef om een beeld te maken dat zich in zijn omgeving voegt.

Een week eerder was ik al in de Papengas gaan kijken. Op een klein plein staat er een kinderbadje voor de warme dagen. Die nu in de winter leeg en verlaten leek. Ik had het idee deze weer aan het leven te roepen door mijn tuin in de winter in dit badje te zetten om het weer leven te geven. Toch bleef dit idee vaag en ik kon het me op deze locatie niet voorstellen.

Toen ik een week later met Robbie van Derde Wal door die straat liep liepen we door een deurboog en doorgang in een rustige binnentuin. Een binnentuin die levend er uitzag en toch was er niemand. Je kon zien dat het een plek was waar men bij elkaar kwam, waar men kon feesten, en tuin met een moestuin in een hoek en kinderspeeltuin in een andere. Het was een tuin verscholen achter de façade van de stad. Een plek die leeft door de buurt en die levend wordt gehouden door de belangstelling van de buurt. Verstopt en toch daar. Een publiek geheim. (Ik woon al 6 jaar in nijmegen en was hier nog nooit gekomen.)

Het heeft bijna iets magisch en geheim zo een plek midden in de stad. Het plan in deze geheime tuin mijn eigen geheime tuin te maken nam de overhand. Ik ben blij dat ik deze plek gevonden heb, ik kan me geen andere plek inbeelden. Ik kan me voorstellen dat mijn installatie in deze rustige omgeving wel de ruimte en de stilte (aandacht) krijgt die het vraagt.

Het is geweldig dat het Oude Weeshuis een buurthuis is dat leeft door de omgeving, zijn buurt en ook levend wordt gehouden door de stad. Het geeft mij het gevoel dat ik hier iets aan toevoeg. Blijft de vraag of de buurt mijn bijdrage ook leuk vindt.

In my search for a suitable spot for my installation, I came across several spaces in the city. Walls, porticos, weird corners in narrow streets, small squares, railway tunnels, rain shelters, and staircases. I have seen the green parks of Nijmegen, the Valkhof, Thiemepark, and Kronenburgerpark. Green zones between lanes of traffic. Not that I didn't see these places before starting with Social Aspects, but I looked at them differently, with more intent. 

Turns out it isn't that easy to find a spot that suits your work. Suitable might not be the term here. You have an image of a location in your head and then try to find something that resembles it. You try to imagine how something is going to look in its surroundings. During my process, the shape, composition, color, and everything but the concept of the work will change continuously. The sculptural installation is in motion until everything finally comes together. The sculpture and its surrounding should influence each other in a certain synergy. 

A week before the start of the project I had already scoped out the Papengas, a narrow alley in an old part of the city. On a small square, a children's pool is installed for the warm days to come. In winter the pool seemed empty and abandoned. I took up the idea to bring back life to this winter pool. This initial idea remained vague and nonfixed to the location. 

When I went back to this street with Robbie a week later, we crossed an archway and found a quiet courtyard. A green place that looked alive, even if there was no one there. You could see that it was a spot for gatherings, where one could celebrate and grow vegetables whilst kids play on the playground. A garden was hidden behind the facade of the city. It was maintained and kept alive by the people living nearby. Hidden but definitely there. A public secret (I lived in Nijmegen for over 6 years at this point and never saw it or heard it mentioned). 

It felt almost magical to find such a secret spot right in the center of the city. The idea to create a garden of my own within this secret garden sprouted in my head. Now, I'm delighted to have found this place. I couldn't imagine another one. My installation should have space to grow here and will receive the quiet attention it asks for. 

It is amazing that the Old Orphanage is used as a community center. A historic site that keeps on feeding the surrounding neighborhood. I like the feeling of being able to add something here. The question remains what the locals will think once they find my work. 

met dank

Dit onderdeel van Social Aspects wordt mede mogelijk gemaakt door de provincie Gelderland, Gemeente Nijmegen en het Mondriaan Fonds. Het Mondriaan Fonds droeg middels het experimenteerreglement bij aan het honorarium van de kunstenaars.