In persuit of the fountain of youth
Wat is of kan de functie zijn van een sculptuur in de publieke ruimte? Zelf altijd aangetrokken door het idee van een functioneel sculptuur besloot ik Voor Social Aspects om aan de slag gegaan met het sculptuur in de publieke ruimte doormiddel van de fontein. Omdat de fontein al zolang in gebruik is door de mens, het zowel een functionele als een esthetische kant kent, bood de fontein mij een helder maar ruim kader waarbinnen ik het sculptuur en zijn functie verder kon onderzoeken. In de meeste steden buiten Nederland zijn imposante, beeldbepalende fonteinen te vinden.
Dragers van mythische verhalen, versierders van pleinen, in dienst als een plek van samenkomen, ter viering van grandeur & spektakel. Als je het zo opsomt klinkt het alsof je alleen maar kunt winnen valt met een fontein in je stad. Helaas voor ons besloten ze in Nederland in de late middeleeuwen binnen de gezeten burgerkringen dat fonteinen in de categorie Italiaanse en Franse frivoliteiten en aanstellerij thuishoorde. Als gevolg van deze Hollandse ‘’doe maar normaal’’ mentaliteit moeten wij het nu doen met de welbekende doch ingetogen bedriegertjes en vlakke fonteinen. Ik was wel klaar met dit ingetogen straatbeeld en besloot zo voor Social Aspects een fontein te ontwikkelen die op de Bloemerstraat dienden als plek van samenkomst. De aanleiding om het sculptuur te maken wat een plek van samenkomen kon bieden kent zijn oorsprong in de begin fase van Social Aspects 4. Bij de eerste ontmoetingen neemt elke kunstenaar de groep mee naar een locatie die aansluit bij zijn praktijk & onderzoek. Om een inzicht te geven in de thematiek & esthetiek die ik hanteer nam ik de groep mee naar een ‘’tropisch’’ indoor zwemparadijs. In vele culturen (met de uitzondering van Nederland, waar dit een zeldzaam fenomeen blijkt te zijn) bespreekt men zaken en dergelijke in het badhuis. Doordat je enkel gekleed bent in een handdoekje kent het gesprek minder sociale drempels, of zijn deze bij voorbaat al sneller verheven. In ons geval bleek deze opzet bevorderd voor het dialoog, waar we erachter kwamen dat we een gedeelde interesse hadden in het samenkomen van de mens.
Om dit samenkomen verder uit te werken zochten wij een geschikte locatie waar dit van nature al voorkwam. Onze start lag bij de Willemsweg, een straat in Nijmegen wat in vergelijking met de rest in/rondom het centrum een uniek karakter heeft wat je op niet veel andere plekken in de stad tegenkomt. Helaas bleek de Willemsweg niet zo gewillig en moesten wij onze zoektocht elders verder voortzetten. Zodoende kwamen wij op de Bloemerstraat, een straat net zoals de Willemsweg met zijn eigen karakter, inwoners en imago. Voorheen stond de Bloemerstraat bekend als boevenstraat, hedendaags is deze straat het centrum van gentrificatie. Omdat deze straat zich op verandering in hun zoektocht naar hun nieuwe identiteit stonden ze wel open voor onze ideeën en konden wij in samenwerking met Derde Wal onze tijdelijke intrek nemen in een oude, leegstaande studenten sociëteit.
Hier heb ik een residentie van twee weken gedaan wat ervoor zorgden dat ik bekend raakte met de buurt en zijn inwoners, en zodoende met de Bloemerstraat. Tijdens het weekend dat we de boel open hebben gegooid heeft de fontein buiten gestaan en zijn rol vervuld als verzamelplaats. Bezoekende mensen dronken hun biertje rondom en voorbijgangers lieten hun handen door het water glijden om wat afkoeling te krijgen tijdens de warme dagen.
Het huidige sculptuur, de fontein, heeft hierdoor een goede start gekregen en gaat nu terug naar het atelier om verder door te groeien. Om Nederland weer te verrijken met frivoliteiten en aanstellerij.
Bedankt badgasten.
